Τύπος

Ο  επινίκιος Ύμνος δεν πωλείται. Άδεται .

    Ρ Ι Ζ Ε Σ και Θ Ε Μ Ε Λ Ι Α.

Φωνή που χάνεται στα βάθη των αιώνων, που φτάνει ως τον Όμηρο  

και άδει κλέα ανδρών και λαών. Στιγμές πάθους και οδύνης.Έκφραση τέχνης και διδαχής στη Θυμέλη.

Ηρωισμοί στα άκρα, έρωτες  στη γιόστρα.   Αγώνες και πόνος στις ρίζες.

Σε λίγους σε ψυχομετρημὸ έφτασε αυτή η αιώνια και πανανθρώπινη πνοή,  

για να μη χαθεί το αμάραντο  άνθος της τέχνης του λαού,που εκφράζει τη χαρά και τη λύπη.

Το ψίκι και το ξόδι, τη γενναιότητα του αγώνα και τον καημό του  έρωτα.

Όλα τούτα και κείνα και τα  άλλα, τα ανείποτα και τα ποημένα.

Αδόμενα από τη γενναία φωνή,  τη σπάνια, καί Ελληνική του

 Θωμά Βενάκη.

Όλα μπορούν να τα ξεπουλήσουν οι βάρβαροι που διαφεντεύουν τούτο τον τόπο,

της κατοχής. Όμως τους μαμουντιγιέδες και τα λογάρια του Θωμά δεν μπορούν

να μετακινήσουν από τις ρίζες και τα όρη.  Δεν πωλούνται.

«Ρουμπίνι και ζαφείρι μου». Τα ριζιμιά χαράκια.

Ασήκωτα  και ακίνητα, τα θεμέλια μου στα βουνά.

                                          Μάης του  2016

                                       Γιάννης  Ηλιάκης

                                Συνταξιούχος  Δάσκαλος

μαμουντιγιέδες, μαμουντιέδες : στολίδια από χρυσά νομίσματα 

λογάρι :θησαυρός, 

ψίκι :γαμήλια τελετή , πομπή

ξόδι: κηδεία

 γιόστρα: κονταροκτύπημα

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από τις εφημερίδες Πατρίς, Ρέθεμνος

Ο Θωμάς Βενάκης τραγούδησε στην Αθήνα

 Δημοσίευση: Κυριακή 12th, Ιούνιος 2016 / 11:30

 Μια βραδιά με μια υπέροχη φωνή και με μοναδικά δείγματα της μουσικής μας παράδοσης στη μουσική σκηνή «Σταθμαρχείο»

 

Την Παρασκευή 20 Μαΐου στη μουσική σκηνή «Σταθμαρχείον» στην οδό Λένορμαν στην Αθήνα είχαμε την τύχη να θαυμάσουμε και να απολαύσουμε τον ερμηνευτή και δεινό τραγουδιστή, τον μοναδικό Θωμά Βενάκη. Στον ενδιαφέροντα αυτό πολυχώρο που υποστηρίζει πολλές και ποικίλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες ένα πολυπληθές κοινό βρέθηκε εκεί για μια πραγματικά υπέροχη εμπειρία, για ένα δίωρο περίπου αφιερωμένο στην Κρητική μουσική και τα τραγούδια, τα οποία με τον δικό του εντελώς ξεχωριστό τρόπο ερμηνεύει κα παρουσιάζει ο Θωμάς. Σπάνια δίδεται αυτή η ευκαιρία να ακούσομε τον κρητικό τραγουδιστή και να έρθουμε σε επαφή με ότι πιο αληθινό και αυθεντικό έχει να δείξει αυτός ο χώρος. Σπάνια μπορούμε να πλησιάσουμε τέτοια εκφραστική δύναμη που να αφορά την μουσική και το τραγούδι στην Κρήτη, είτε από ντόπιους καλλιτέχνες είτε από άλλους που παρουσιάζουν μια ενδιαφέρουσα δραστηριότητα στον τομέα αυτό. Γιατί η δύναμη και το εύρος της φωνής του Θωμά μπορούν να καλύπτουν και να υποστηρίζουν τέλεια και αρμονικά όλα τα επίπεδα του ποικιλόμορφου και απίστευτα πλούσιου και τόσο γοητευτικού συνόλου του κρητικού τραγουδιού. Δεν υπάρχουν συχνά οι ευκαιρίες να ακούσεις τον Θωμά και όταν αυτή δίδεται είναι ένα δώρο και πραγματικά είναι επιθυμία πολλών, που αγαπούν την παράδοσή μας και τη μουσική του νησιού μας να γίνονται τέτοιες παρουσιάσεις και τόσες ώστε να αποκτούν ακόμα και την παιδευτική διάσταση που τόσο χρειάζεται αυτός ο τόπος. Το υποψιασμένο κοινό στη μουσική σκηνή «Σταθμαρχείον», υποδειγματικοί θεατές σε ένα δρώμενο, εκτός τη μουσική και το τραγούδι του Θωμά βίωσε, με ευλαβικό θα έλεγα τρόπο, τα βασικά και θεμελιώδη στοιχεία του κρητικού πολιτισμού. Αυτό πιστώνεται και στην πολύ μελετημένη και σοφά οργανωμένη σκηνική παρουσία του τραγουδιστή.

Είναι γνωστό σε όλους που παρακολουθούν την εξέλιξη του Θωμά ότι σε χώρους κλειστούς και όχι ιδιαίτερα μεγάλους δεν χρειάζεται μικροφωνικές εγκαταστάσεις για να επιβάλλεται η φωνητική παρουσία του. Τόσο επιβλητική και καθοριστική γίνεται. Είχα την τύχη να ακούσω τον Θωμά στην πανηγυρική λειτουργία μοναστηριού καθώς ζήτησε, άγνωστος στους ψάλτες και στο εκκλησίασμα, την άδεια να συμμετέχει στην λειτουργία με ένα τροπάριο. Αυτό που συνέβη εκεί μου φέρνει το ποίημα του Άγγελου Σικελιανού «Στου Όσιου Λουκά το μοναστήρι». Ένα από τα ωραιότερα ελληνικά ποιήματα το οποίο αποτυπώνει με τον εναργέστερο τρόπο ένα σύμπλεγμα συναισθημάτων που προκαλεί η εμφάνιση του στρατιώτη που τον θεωρούσαν πια νεκρό την βραδιά του επιταφίου στην πόρτα της εκκλησίας, την έκπληξη και την χαρά της μάνας και τον θαυμασμό και την απορία του κόσμου. Αντίστοιχα λειτούργησε και το άκουσμα της θεϊκής φωνής του Θωμά στον εκπληκτικό χώρο του Φωτοδότη στον Δανακό της Νάξου. Εκεί που μια και μοναδική φορά είχαν την τύχη να τον ακούσουν και να απορήσουν και να γοητευτούν  από την αρχαγγελική του φωνή. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στην Αθήνα την Παρασκευή στις 20 του Μάη. Ήταν, όπως είπε ο ίδιος ο Θωμάς, η πρώτη φορά που έδινε την προσωπική του συναυλία. Εύλογα γεννιέται η απορία γιατί να στερείται το κοινό, γιατί να μην υπάρχει η δυνατότητα να έρχεται το κοινό με τέτοια ποιότητα και τέτοια μουσική σοφία. Τονίζω ακόμα πως με τα σοφά του λόγια και τα εισαγωγικά για κάθε τραγούδι στοιχεία και με την όλη σκηνική παρουσία απέδειξε ο Θωμάς πως, αν και η πρώτη φορά, διαθέτει και την ικανότητα αυτή. Είτε με στοιχεία από την προσωπική του διαδρομή, είτε με διευκρινίσεις που αφορούσαν το στίγμα του τραγουδιού, είτε με αναφορές στο μεγαλειώδες σώμα που είναι η Κρήτη, κατάφερνε να εισχωρήσει στην ψυχή και το νου των παρευρισκομένων. Μια στιγμή, εκεί πριν το κλείσιμο της βραδιάς μοίρασε στο κοινό φασκομηλιές από το χωριό του, το Ζουρίδι, που ευωδίασε όλος ο χώρος και ακόμα από το ψωμί που ο ίδιος φτιάχνει για να πάρει ο καθένας ένα αντίδωρο, μετατρέποντας την εκδήλωση αυτή σε μια μυσταγωγία.

Όλα τα τραγούδια που ερμήνευσε ο Θωμάς αποτελούν μνημεία του λόγου και της μουσικής και η δυναμική τους ξεπερνά τη τοπική τους διάσταση και αποκτούν μια οικουμενικότητα. Από τα κρητικά ριζίτικα και τα μικρασιάτικα, από τον Θείο Ερωτόκριτο και τα άλλα που έρχονται από την εποχή της Ενετοκρατίας. Όλα αυτά αποτέλεσαν ένα υπέροχο μείγμα, ένα σημαντικό δείγμα πολιτισμού και παράδοσης. Στην παρουσίαση αυτή τον Θωμά συνόδευσαν με υποδειγματικό τρόπο ο Μανώλης Καρπάθιος με το κανονάκι του και ο Περικλής Παπαπετρόπουλος με το πολίτικο λαούτο. Μας πληροφόρησε επίσης ο Θωμάς τα μελλοντικά του σχέδια και τις βαθύτερες επιθυμίες του σε σχέση με το πλούσιο υλικό που κατέχει και διαχειρίζεται. Είναι ήδη γνωστό η έκδοση της  πρώτης  του ψηφιακής συλλογής με τίτλο «Ρουμπίνι και ζαφείρι μου» με μικρασιάτικα τραγούδια. Με την έκδοση αυτή προσέφερε στο κοινό την πρώτη ενότητα από το πολύτιμο υλικό που έχει στο πλούσιο αρχείο του. Ενημέρωσε το κοινό, κατά τη διάρκεια της συναυλίας, για τις επόμενες δράσεις του και τους στόχους του. Ενδεικτικά πρέπει να αναφέρω πως θα περιμένουμε τις συλλογές του που θα αφορούν τα κρητικά ριζίτικα και αυτή που θα δίνει τη δική του εκδοχή για το ποίημα που σφραγίζει τον κρητικό πολιτισμό, τον Ερωτόκριτο. Τα περιμένουμε και τον ευγνωμονούμε για όλα αυτά. Πρέπει επίσης να αναφέρω πως η πολιτεία, ο Δήμος του Ρεθύμνου, η Περιφέρεια Κρήτης, φορείς και εξουσίες που πραγματικά ενδιαφέρονται για την προκοπή αυτού του τόπου και που ενδιαφέρονται να υποστηρίξουν ότι πιο αληθινό και αυθεντικό, θα μπορούσαν να ασχοληθούν σοβαρά με την περίπτωση του Θωμά Βενάκη. Στο πρόσωπό του και στη φωνή του υπάρχει ο τόπος μας, υπάρχει η μνήμη και η λεβεντιά μιας αγιασμένης γης και αυτά όλα έχουμε χρέος να τα φυλάξουμε και να τα προφυλάξουμε. Αυτό κάνει ο Θωμάς και του εύχομαι να έχει την δύναμη, μέσα σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνούμε σα χώρα, να προχωρήσει και να φέρνει σε πέρας τους παραγωγικούς τους στόχους και να μας εκπλήσσει ευχάριστα και να προσφέρει τα αγαθά του πολιτισμού του και να είναι βέβαιος ότι δεν θα τα αφήσουμε να πέσουν κάτω, όπως ζήτησε στα εισαγωγικά του λόγια στην υπέροχα μοναδική του συναυλία στην Αθήνα. Τέλος ένα είναι σίγουρο, πως αυτό που διαθέτει ο Θωμάς, το χάρισμα της φωνής και το πλούσιο υλικό που σχετίζεται με τις καταβολές του, αποτελεί μια γέφυρα με ένα πολύτιμο παρελθόν που επιβιώνει και θα επιβιώσει με αγώνα πεισματικό και θα αγγίζει το συναίσθημα και θα εκπαιδεύει στη φάση αυτή τους λίγους και τους εκλεκτούς. Θα υπενθυμίζει ποιο είναι το χρέος και ποια η εκτίμηση και πως δεν είναι αποδεκτό να στερείται το ευρύ κοινό καλλιτέχνες σαν τον Θωμά και να μην δίδονται οι εμβληματικοί χώροι για την παρουσίαση καλλιτεχνών σαν τον Θωμά, που το κύριο που τους χαρακτηρίζει είναι η κρυστάλλινη καθαρή δεξιοτεχνία, η ευγένεια της ενέργειας και η νοσταλγία της αυθεντικότητας.

Αιμίλιος Γάσπαρης

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

--------------------------------------------------------------------------------------

Από το site:lifeviews.gr

 

Αυθεντικά Ριζίτικα, με τον Θωμά Βενάκη στο Σταθμαρχείον

17 ΜΑΙΟΥ 2016

Αρχέγονη μουσική από τις ρίζες των Λευκών Ορέων και από τα βάθη της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, έρχεται να προσφέρει ο μουσικός αναχωρητής της Κρήτης, Θωμάς Βενάκης.

Την Παρασκευή 20 Μαΐου 2016 στη μουσική σκηνή ΣΤΑΘΜΑΡΧΕΙΟΝ στον Κολωνό (Αλικαρνασσού 7 & Λένορμαν 10441), τηλ. κρατήσεων 6949156051

 

Μορφή λες και βγήκε από τα βάθη του χρόνου, κρύβοντας στους κόρφους του πολύτιμο θησαυρό για να τον φανερώσει στους σημερινούς καιρούς. Με βραχώδη φωνή, δωρική λιτότητα, Απολλώνειο λυρισμό, ο Θωμάς Βενάκης τραγουδά τα ριζίτικα, τα αστικά ταμπαχανιώτικα αλλά και αυθεντικά Μικρασιάτικα και δωδεκανησιακούς σκοπούς, με γνώμονα το σεβασμό και την καθαρότητα στην έκφραση. Η φιλοσοφία του καλλιτέχνη συνοψίζεται στους στίχους του ριζίτικου: << Στή ΛΕΥΤΕΡΙΑ καί στήν ΤΙΜΗ νά ζήσεις τή ζωή σου>>. Τον Θωμά Βενάκη συνοδεύουν οι Μανώλης Καρπάθιος (κανονάκι) και Περικλής Παπαπετρόπουλος (πολίτικο λαούτο)

ΘΩΜΑΣ ΒΕΝΑΚΗΣ / Ἀντί Βιογραφικοῦ

thomasvenakis.gr

Γιά νά καλύψω τό ἐνδιαφέρον σας, σᾶς γνωρίζω ὅτι γεννήθηκα, στό χωριό Ζουρίδι τῆς ἐπαρχίας Ρεθύμνης στήν Κρήτη. Ἀναθράφηκα κυριολεκτικά μέ τόν Ἐρωτόκριτο καί τό Ριζίτικο τραγούδι, πού τραγουδοῦσε ὁ Μέγας Δάσκαλός μου καί Ἄρχοντας Πατέρας μου. Μεγάλωσα καί θέριεψα μέ τά ἀρχέγονα καί αἰώνια ἀκούσματα ἀπό τήν ἀρχαγγελική φωνή του καί τό λυρικό του λόγο. Μετά τά φτωχικά γυμνασιακά μου χρόνια καί τά ἐπίσης φτωχικά φοιτητικά μου χρόνια στό τμῆμα Χημικῶν τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν, συνέχισα μεταπτυχιακές σπουδές στό Πανεπιστήμιο Ζυρίχης μέ τήν ἀπόκτηση τοῦ Διδακτορικοῦ μου στή Χημεία. Στά 34 χρόνια τῆς ἐκπαιδευτικῆς-παιδαγωγικῆς πορείας μου, στάθηκα μέ σεβασμό στό λειτούργημά μου καί προσπάθησα «.. .νά δώσω φῶς ἀπό τή φλόγα μου κι ἄς εἶμαι ἕνα ταπεινό λυχνάρι ».

Σέ κάποια χρονική στιγμή ἔγραψα τό παρακάτω τραγούδι σάν παραίνεση- παρακαταθήκη στούς μαθητές μου πού τό ἑρμηνεύω δανειζόμενος τό σκοπό γνωστοῦ ριζίτικου σέ δίσκο ἀκτῖνας πού θά κυκλοφορήσει:

Εἶναι ἡ στιγμή τοῦ ἀποχωρισμοῦ δασκάλου καί μαθητή:

«Ἐδά στά ξεχωρίσματα, ἐτούτηνέ τήν ὥρα

πές μου, νά ζήσεις, Δάσκαλε, ἴντα μου παραγγέλνεις.

Νιέ μου ἀκριβέ, τή νιότη σου πολλά νά τήν προσέχεις,

καί κάλλιο τόν ἀνήφορο στό διάβα σου νά παίρνεις.

Τσή κορυφῆς τό φτάξιμο πολλούς ἔχει τσί κόπους,

μά σά θά φτάξεις, χαίρεται καί ἀναγαλλιάζει ὁ νοῦς σου.

Στή ΛΕΥΤΕΡΙΑ καί στήν ΤΙΜΗ νά ζήσεις τή ζωή σου»

Δεύτερος, καλός Δάσκαλος μου, ἦταν ὁ Μεγάλος Σίμων Καράς τοῦ ὁποίου ὑπῆρξα μαθητής καί στόν ὁποῖο ἀφιερώνω τόν πρῶτο μου δίσκο ἀκτῖνας (CD) μέ τίτλο «ΡΟΥΜΠΙΝΙ ΚΑΙ ΖΑΦΕΙΡΙ ΜΟΥ» Μικρασιάτικα τραγούδια.

Τώρα εἶμαι συνταξιοῦχος ἐκπαιδευτικός.  Ἀποτέλεσμα τῆς Ἰσόβιας Σπουδῆς καί Ἐρευνᾶς μου στή Μουσική εἶναι τά Μουσικά Ἔργα (CD) πού ἔχω ἑτοιμάσει γιά ἔκδοση καί πού ἄν βρεθούν χορηγοί εἶμαι ἕτοιμος νά ἐκδώσω.


 

======================================================================================

Από το site:ogdoo.gr

Δρ.Θωμάς Ιωσήφ Βενάκης - «Ρουμπίνι και ζαφείρι μου», Μικρασιάτικα τραγούδια

Γράφτηκε από τον  Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου 2015
 
 

 
(ΔΙΣΚΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ - ΑΚΟΥΣΕ) «Εκλογαί από τους θησαυρούς της ελληνικής μουσικής παράδοσης και τα τραγούδια του λαού μας».
 
Πριν από λίγες ημέρες έφθασε στα χέρια μου ένα ξεχωριστό cd με τίτλο «Ρουμπίνι και ζαφείρι μου» με μικρασιάτικα και παραδοσιακά τραγούδια από την ευρύτερη περιοχή των νησιών του Αιγαίου, ερμηνευμένα από τον Θωμά Βενάκη. Η δουλειά αυτή, που είναι η πρώτη του Κρητικού ερμηνευτή και στιχουργού, περιλαμβάνει 12 τραγούδια και ένα οργανικό, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται από τη συλλογή του αείμνηστου Σίμωνος Καρά (1,3,4,5,6,7,8,9,10 & 12). Τα 4 κυκλοφορούν σε δίσκο γιαπρώτη φορά, ενώ σε ένα τους στίχους έχει γράψει ο Θωμάς Βενάκης πάνω σε γνωστό μικρασιάτικο σκοπό.

1) Στα ψηλά τα παραθύρια (Καθιστικό Μ.Ασίας)
2) Ξύπνα διαμάντι και ρουμπλί (Δωδεκανήσων)
3) Απ’τα κάγκελα θα πέσω
4) Οργανικό (Καρσιλαμάς Μυτιλήνης)
5) Να φύγω θέλω (Αισθηματικό μοιρολόι Δυτικού Πόντου) 
6) Από τα γλυκά σου μάτια
7) Ποιος ήταν ο προξενητής (Του γάμου, καθιστικό γάμου Μ.Ασίας)
8) Τρία καράβια πάνε (Καθιστικό Μακράς Γέφυρας)
9) Τι μου πες και δε σου ‘καμα (Συρτός)
10) Στο είπα και στο ξαναλέω (Καθιστικό Μ.Ασίας)
11) Λαλούνε τα πουλιά (Καντάδα, πατινάδα αυγής, Προποντίδας)
12) Τούτη η νύχτα η γλυκιά
13) Ρουμπίνι και ζαφείρι μου (στίχοι: Θωμάς Βενάκης)

Η επιλογή των τραγουδιών και η μουσική επιμέλεια έγιναν από τον Θωμά Βενάκη και τον Μανώλη Καρπάθιο, ο οποίος έπαιξε κανονάκι. Μαζί του στην ηχογράφηση οι: Στρατής Ψαραδέλης (πολίτικη λύρα), Περικλής Παπαπετρόπουλος (πολίτικο λαούτο), Γιώργης Τζανέτος (κρουστά). Ηχοληψία: Γιώργος Ρούσσος, Γιάννης Καραγεώργος. Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο «Master Sound». 

Είναι ιδιαίτερα παρήγορο που στη σημερινή «εκσυγχρονιστική» εποχή υπάρχουν ακόμα καλλιτέχνες που επιμένουν  στη διάσωση και διάδοση της παραδοσιακής μουσικής (που ταλαιπωρήθηκε ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν), με καθάριες ερμηνείες όπως αυτές του Βενάκη (που ομολογώ πως σε αρκετά σημεία μου θύμισε ψάλτη), αλλά και τα παιξίματα των συνοδοιπόρων του μουσικών. 

Στο 56σέλιδο βιβλίο που συνοδεύει το cd και είναι γραμμένο με το πολυτονικό σύστημα, φιλοξενούνται οι στίχοι των τραγουδιών σε ελληνικά και αγγλικά, ένα κατατοπιστικό κείμενο του Καθηγητή της Εθνικής Μουσικής Κωνσταντίνου Ι.Μάρκου, ένα κείμενο του Θωμά Βενάκη σχετικά με το ιστορικό της δημιουργίας του δίσκου, επεξηγηματικό γλωσσάριο, καθώς και ένα κείμενο του Πρωτοπρεσβύτερου Χρίστου Κυριακόπουλου που στον επίλογο του σημειώνει χαρακτηριστικά:

«Όποιος δεν έχει ακούσει ιδίοις ωσίν τον Θωμά να ερμηνεύει ριζίτικα και ακριτικά τραγούδια, παραλογές, ερωτόκριτο, και μαντινάδες στο «ώργιο περιβόλι», που λέγεται Κρήτη, ενδεχομένως να αγνοεί την ουσία της ψυχής του. Κι αν ακόμη τέτοιους ανθρώπους λησμονούν τα Μ.Μ.Ε., προτιμώντας πιο «διαφημιστικούς» ερμηνευτές, δυστυχώς την αγνοούν εις διπλούν». 

Η εξαιρετική αυτή έκδοση, η οποία αφιερώνεται στον δάσκαλο του Βενάκη, Σίμωνα Καρά και στη σύζυγό του Αγγελική,  κυκλοφορεί από τον «Μετρονόμο». Κι εδώ που τα λέμε, θα ήταν ιδιαίτερα περίεργο να κυκλοφορούσε από κάποια «μεγάλη» εταιρεία….

Στο σημείωμά του ο Θωμάς Βενάκης εξηγεί: «Για να καλύψω το ενδιαφέρον σας, σάς γνωρίζω ότι γεννήθηκα στο χωριό Ζουρίδι της επαρχίας Ρεθύμνης στην Κρήτη. Αναθράφηκα κυριολεκτικά με τον Ερωτόκριτο και το Ριζίτικο τραγούδι, που τραγουδούσε ο Μέγας Δάσκαλός μου και Άρχοντας Πατέρας μου. Μεγάλωσα και θέριεψα με τα αρχέγονα και αιώνια ακούσματα από την αρχαγγελική φωνή του και το λυρικό του λόγο. Μετά τα φτωχικά γυμνασιακά μου χρόνια και τα επίσης φτωχικά φοιτητικά μου χρόνια στο τμήμα Χημικών του Πανεπιστημίου Πατρών, συνέχισα μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Ζυρίχης με την απόκτηση του Διδακτορικού μου στη Χημεία. Τώρα είμαι συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Αποτέλεσμα της Ισόβιας Σπουδής και Έρευνάς μου στη Μουσική είναι το Έργο που κρατάτε στα χέρια σας. Ελπίζω να υπάρξει και συνέχεια».

Ποια θα είναι αυτή η συνέχεια; Την απάντηση δίνει ο ίδιος: «Το παρόν μουσικό έργο αποτελεί προάγγελο ενός μουσικού τόμου που θα ακολουθήσει, σύντομα ελπίζω, με τον τίτλο Εκλογαί από τους Θησαυρούς της Ελληνικής Μουσικής Παράδοσης και τα Τραγούδια του Λαού μας, Τόμος 1. Πρόκειται για ένα όνειρο ζωής μα και εθνική υποχρέωση μου να παραδώσω βιώματα, ακούσματα, ερμηνείες 40 και πλέον ετών σε όσους λαχταρούν να ξεδιψάσουν και να ξεχάσουν την πνευματική φτώχεια που ζούμε. Απευθύνομαι στον ‘‘Απέραντο Ελληνισμό’’ που ψάχνει, που ελπίζει, που καρτερεί και αντιστέκεται, που διατηρεί ακόμα την Αρχαία Ευπρέπεια και την Ελληνική Αρχοντιά.

Θα περιλαμβάνει 3 δίσκους: ο πρώτος με 12 σπάνια τραγούδια, ερμηνευμένα από τον Πατέρα μου, το ΒΕΝΟΣΗΦΗ (1899 - 1995), μια σπάνια μορφή γνήσιου Κρητικού με αρχαγγελική φωνή. Από τα αναρίθμητα τραγούδια που γνώριζε, επιλέχθηκαν κάποιες ηχογραφήσεις του 1966. Ο δεύτερος θα περιέχει ένα από τα ωραιότερα ακριτικά τραγούδια και μία κορυφαία παραλογή με μουσική και ερμηνεία δική μου. Στον τρίτο δίσκο θα ερμηνεύω τραγούδια της Κρήτης (ριζίτικα κ.ά.)».

Περισσότερες πληροφορίες για τον Θωμά Βενάκη μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα του. | Επιλεγμένα αποσπάσματα του δίσκου μπορείτε να ακούσετε στο βίντεο παρακάτω.
 
 
 
 
- Πηγή: Ogdoo.gr - http://www.ogdoo.gr/diskografia/nees-kyklofories/dr-thomas-iosif-venakis-roumpini-kai-zafeiri-mou-mikrasiatika-tragoydia

 

======================================================================================

 

Από το ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ

δύο CD με ελληνικά τραγούδια

Μετά από καιρό στο δισκορυχείον δύο άλμπουμ με τραγούδια στην γλώσσα μας, από μιαν εταιρεία (τον Μετρονόμο) που επιμένει… ελληνο-ελληνικά.

……………………………………………………………………………..

ΘΩΜΑΣ ΙΩΣΗΦ ΒΕΝΑΚΗΣ: Ρουμπίνι και ζαφείρι μου/ Μικρασιάτικα τραγούδια [Μετρονόμος, 2014]

Διδάκτωρ χημικός, ο Κρητικός Θωμάς Ιωσήφ Βενάκης είναι ένας τραγουδιστής της παράδοσης. Ένας εξαιρετικός (τενόρος) τραγουδιστής της παράδοσης, ο οποίος αφού μαθήτευσε δίπλα στο ζεύγος Σίμωνος και Αγγελικής Καρά (υπήρξε μέλος της Χορωδίας του Δημοτικού Τραγουδιού του Σίμωνος Καρά), έρχεται πολλά χρόνια μετά, δηλαδή σήμερα, να δώσει την δική του, την προσωπική άποψή του για ένα σώμα τραγουδιών που αν και, γενικώς, επιγράφονται ως «μικρασιάτικα» στην πραγματικότητα αφορούν (και) στα Δωδεκάνησα, στο βορειοανατολικό Αιγαίο, στον Πόντο και την Προποντίδα. Η ερμηνευτική προσέγγιση του Βενάκη περικλείει, βασικά, γνώση και ήθος. Δύο στοιχεία δηλαδή που πάνε μαζί, συμπληρώνοντας το ένα το άλλο. Η ενασχόλησή του δε, από χρόνια, με το αντικείμενο τού επιτρέπει να είναι όσο «προσωπικός» χρειάζεται, προκειμένου αυτά τα θαυμάσια τραγούδια που επιλέγει να ερμηνεύσει να διατηρούν, πάντα, το μεγαλείο τους. Γιατί, αυτό είναι το σημαντικότερο που μπορώ να γράψω για το «Ρουμπίνι και ζαφείρι μου»… το γεγονός, δηλαδή, πως ακούμε τα «Στα ψηλά τα παραθύρια», «Από τα γλυκά σου μάτια», «Στο είπα και στο ξαναλέω» και όλα τα υπόλοιπα αποκαθαρμένα από τις τραγουδιστικές τσιριμόνιες κάποιων «όνομα και μη χωριό», που τραγουδάνε ό,τι να ’ναι ρίχνοντας στα προγράμματά τους κι ένα-δυο παραδοσιακά (επειδή με αυτά μεγάλωσαν…).

Δεν έχω να πω περισσότερα γι’ αυτό το θαυμάσιο CD (όλες οι πληροφορίες εξάλλου υπάρχουν στο 56σέλιδο booklet), που ακούγεται με τον πιο φυσικό και αναπάντεχο τρόπο. Να μνημονεύσω μόνον τα ονόματα των μουσικών που συνοδεύουν τον Θωμά Ιωσήφ Βενάκη σε τούτο το μοναχικό ταξίδι του στο παρελθόν του τραγουδιού μας. Μανώλης Καρπάθιος κανονάκι, Στρατής Ψαραδέλης πολίτικη λύρα, Περικλής Παπαπετρόπουλος πολίτικο λαούτο και Γιώργης Τζανέτος κρουστά.

Επαφή: www.metronomos.gr

Αναρτήθηκε από 

=============================================================================================================================

Από το site:irakliolive.gr

 

Θωμάς Βενάκης: Ο Κρητικός που μετά το διδακτορικό στη Χημεία και 34 χρόνια στην εκπαίδευση τραγουδά Μικρασιάτικα

Της Μαρίας Καλλέργη

Mε μορφή βγαλμένη από τη Βίβλο, ένας ατόφιος Κρητικός, ο Θωμάς Βενάκης σε εκπλήσσει πρώτα με την εμφάνιση του. Το καθάριο του βλέμμα σε μαγνητίζει κι έρχεται η στεντόρεια φωνή του να συμπληρώσει το σύνολο. Όταν τραγουδά μικρασιάτικα όπως στον πρώτο του δίσκο «Ρουμπίνι και Ζαφείρι μου» ή ριζίτικα ξυπνά συναισθήματα και μιλά στις ανθρώπινες καρδιές. Όχι, ο Θωμάς Βενάκης, δεν είναι ένας νεαρός που επιχειρεί να κάνει τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι και τη μουσική. Είναι ένας άνθρωπος με μια μακρά και σπουδαία πορεία στην εκπαίδευση και στη μουσική.

τη ζωή του είχε δύο μεγάλους έρωτες, τη Χημεία και τη μουσική. Και τα δύο τα έφθασε στα ύψη. Στη Χημεία έκανε διδακτορικό στη Ζυρίχη και τελικώς κατέληξε στη μέση εκπαίδευση όπου υπηρέτησε για 34 χρόνια, από τα οποία τα 27 ως Διευθυντής στην Αργυρούπολη και τα Ανώγεια.Ο άλλος μεγάλος έρωτας του Θωμά Βενάκη ξεκίνησε όπως ο ίδιος είπε στο irakliolive μαζί με τις πρώτες παιδικές αναμνήσεις με πηγή έμπνευσης τον πατέρα του, το Βενοσήφη, τον οποίο χαρακτηρίζει «μορφή». Από αυτόν έμαθε και κατέγραψε σπάνια ριζίτικα τραγούδια όταν μικρό παιδί γύριζε μαζί του στα βουνά και στα λαγκάδια της Κρήτης. Ο πατέρας του Θωμά Βενάκη τραγουδούσε ως την τελευταία στιγμή της ζωής του στα 96 του χρόνια αλλά τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του έλεγε μόνο μοιρολόγια καθώς δύο χρόνια νωρίτερα είχε χάσει τη σύντροφο της ζωής του.

Σπάνιο ανέκδοτο υλικό

Όπως λέει ο κ.Βενάκης: «η μουσική ήταν πάντα στη ζωή μου. Τώρα λοιπόν πήρα τη σύνταξη μου αποφάσισα να κάνω ένα βήμα παραπέρα και να εκδώσω το πολύτιμο υλικό που συγκέντρωνα τόσα χρόνια για να μη χαθεί. Έτσι κυκλοφορεί ήδη το πρώτο CD με 12 μικρασιάτικα τραγούδια από τα οποία τα τέσσερα ακούγονται για πρώτη φορά».
Ωστόσο ο Θωμάς Βενάκης προφανώς και δεν ολοκληρώνει την πορεία του με αυτό το CD. Διαθέτει σπάνιο ανέκδοτο υλικό, κυρίως από ριζίτικα τραγούδια, το οποίο ευελπιστεί ότι θα μπορέσει να εκδώσει στη συνέχεια. Ως σήμερα ο Θωμάς Βενάκης έχει τραγουδήσει πολλές φορές σε εκδηλώσεις δίπλα σε σπουδαίους καλλιτέχνες. Ξεχωριστή εμφάνιση που εντυπωσίασε τους Ηρακλειώτες σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη που διοργάνωσε ο Εργοτέλης. την έναρξη της συναυλίας τραγούδησε ένας άγνωστος τραγουδιστής δύο ριζίτικα τραγούδια το «Σε ψηλό βουνό σε ριζιμιό χαράκι» και το «πότε θα κάμει ξαστεριά».

Το «Ρουμπίνι και ζαφείρι μου»
Το CD Περιλαμβάνει 12 τραγούδια και ένα οργανικό. Από αυτά, τα περισσότερα είναι από τη συλλογή του Μεγάλου Δασκάλου της Εθνικής μας Μουσικής, αείμνηστου Σίμωνος Καρά. Τα 4 κυκλοφορούν σε δίσκο για πρώτη φορά, σε ένα τους στίχους έχει γράψει ο κ. Θωμάς Βενάκης και τους ερμηνεύει με το ανάλογο ήθος σε γνωστό μικρασιάτικο σκοπό.

Συνεργάζεται με τους δεξιοτέχνες μουσικούς: Μανώλη Καρπάθιο - κανονάκι, ο οποίος έχει και τη μουσική επιμέλεια του δίσκου, Στρατή Ψαραδέλη - πολίτικη λύρα, Περικλή Παπαπετρόπουλο - πολίτικο λαούτο, και Γιώργη Τζανέτο - κρουστά.

Τα μουσικά κομμάτια συνοδεύουν τρία εξαιρετικά κείμενα. Τα δυο ανήκουν στους βαθείς γνώστες και εξαιρετικούς ερμηνευτές της Βυζαντινής και Παραδοσιακής μας Μουσικής: α) τον Πρωτοπρεσβύτερο και Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Μητροπόλεως Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού πατέρα Χρίστο Κυριακόπουλο και β) τον πολυγραφότατο ερευνητή και καθηγητή της Εθνικής μας Μουσικής κύριο Κωνσταντίνο Μάρκο. Το τρίτο ανήκει στον δημιουργό και ερμηνευτή κ. Θωμά Βενάκη.

Σχέδια για το μέλλον 
Προαναγγέλλοντας και όσα πρόκεται να ακολουθήσουν ο κ. Βενάκης τονίζει στο CD: «Το παρόν μουσικό έργο αποτελεί προάγγελο ενός μουσικού τόμου που θα ακολουθήσει, στόμα ελπίζω, με τον τίτλο «Εκλογαί από τους Θησαυρούς της Ελληνικής Μουσικής Παράδοσης και τα Τραγούδια του Λαού μας, Τόμος 1».

Θα περιλαμβάνει 3 δίσκους: ο πρώτος μέ 12 σπάνια τραγούδια, ερμηνευμένα ἀπό τον πατέρα μου, το ΒΕΝΟΣΗΦΗ (1899 - 1995), μια σπάνια μορφή γνήσιου Κρητικού με αρχαγγελική φωνή. Από τά ἀναρίθμητα τραγούδια πού γνώριζε, επιλέχθηκαν κάποιες ηχογραφήσεις του 1966. Ο δεύτερος θα περιέχει ένα από τα ωραιότερα ακριτικά τραγούδια και μία κορυφαία παραλλαγή με μουσική καί ερμηνεία δική μου. Στον τρίτο δίσκο θα ἑρμηνεύω τραγούδια της Κρήτης (ριζίτικα κ.ά.).»

=============================================================================================================================

 

Από την εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ και ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ

 
Θωμάς Βενάκης: ένας σπουδαίος άνθρωπος, ένας ατόφιος Κρητικός...
 


Του Γιώργη Σηφάκη*

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ξεχωρίζουν αμέσως μόλις τους συναντήσεις. Σε μαγνητίζουν μόλις τους ακούσεις να σου μιλούν ή να σου τραγουδούν. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο Θωμάς Βενάκης του Ιωσήφ, οι πρόγονοι του οποίου ξεκίνησαν από το χωριό Ασφένδου της περιοχής Σφακίων, για να βρεθούν

στη συνέχεια και να μεγαλουργήσουν στο ερημωμένο πια χωριό Νησί, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Βενοσήφης πριν δημιουρ

γήσει τη δική του οικογένεια στο Ζουρίδι. 

Το Νησί, που κατά την απογραφή του 1951 αριθμούσε 27 κατοίκους, ήταν ένα χωριό περιτριγυρισμένο από ποτάμια (έτσι δικαιολογείται και το όνομά του), σε ένα μοναδικής ομορφιάς φυσικό τοπίο, κοντά στα χωριά Ζουρίδι, Κάτω Πόρο και Μούνδρος. Εκεί βρίσκονται και τα γνωστά «Κολλητά φαράγγια», που πρέπει ο καθένας να επισκεφθεί με την πρώτη ευκαιρία. Δεν είναι τυχαία η αναφορά στο Νησί. Σε αυτό το περιβάλλον μεγάλωσε ο Θωμάς και τα αδέλφια του, σε μια παραδοσιακή οικογένεια. Αγάπησε τα ήθη και τα έθιμα της Κρήτης, ακούγοντας ριζίτικα και Ερωτόκριτο από τον καλλίφωνο πατέρα του, το Βενοσήφη. Γεύτηκε και αγάπησε την κρητική διατροφή από τη μητέρα του Βασιλική. Τα βιώματα της παιδικής του ηλικίας έγιναν ο τρόπος ζωής του. 

Ο Θωμάς σπούδασε χημικός στο Πανεπιστήμιο Πατρών με πολλές στερήσεις. Συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία και τις ολοκλήρωσε με Διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Η διαμονή του στο εξωτερικό κράτησε 6 χρόνια, γιατί, αν και μπορούσε να μείνει και να εργαστεί στο ξένο πανεπιστήμιο με υψηλές αποδοχές και προοπτική διεθνούς καριέρας, προτίμησε να επιστρέψει στη γενέτειρα. Όπως δηλώνει ο ίδιος «ο τρόπος ζωής των Ευρωπαίων δεν ήταν αυτό που επιθυμούσε». Στην Ελλάδα παρακολούθησε μαθήματα ελληνικής μουσικής (βυζαντινής και δημοτικής) δίπλα στον σπουδαίο δάσκαλο Σίμωνα Καρά. Επαγγελματικά, διορίστηκε ως καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διετέλεσε διευθυντής στο Γυμνάσιο Ανωγείων (1983 – 1996) και τα τελευταία 17 χρόνια της καριέρας του υπηρέτησε ως διευθυντής στο Γυμνάσιο Αργυρούπολης. 

Όλα αυτά τα χρόνια ζει στο ήσυχο και όμορφο χωριό του, το Ζουρίδι, προσπαθώντας να είναι κοντά στη φύση, την οποία λατρεύει. Καλλιεργεί τα οπωροκηπευτικά του, ζυμώνει το ψωμί του, απολαμβάνει τους περιπάτους του μαζεύοντας βότανα από την πλούσια χλωρίδα της περιοχής. Χαρακτηριστικό είναι ότι επί 17 χρόνια έκανε την 50λεπτη διαδρομή μέχρι το γυμνάσιο Αργυρούπολης πεζός, περπατώντας το αρχαίο μονοπάτι που οδηγεί στις “Πέντε Παρθένες” και από εκεί στο σχολειό. Επιδίωκε να ζει όπως οι πρόγονοί μας, διατηρώντας «νου υγιή σε σώμα υγιές». 

Στα 35 χρόνια της εκπαιδευτικής του καριέρας ο Θωμάς ήταν ο Δάσκαλος, ο Λειτουργός του παλιού καιρού. Τώρα, συνταξιοδοτημένος πια, αφιερώνει το παρακάτω ποίημά του στους νέους. Είναι η στιγμή του αποχωρισμού δασκάλου και μαθητή:

«Εδά στα ξεχωρίσματα, ετουτηνέ την ώρα

πές μου, να ζήσεις, Δάσκαλε, είντα μου παραγγέλνεις.

Νιε μου ακριβέ, τη νιότη σου πολλά να την προσέχεις, 

και κάλλιο τον ανήφορο στο διάβα σου να παίρνεις.

Τση κορυφής το φτάξιμο πολλούς έχει τσι κόπους,

μα σα θα φτάξεις, χαίρεται και αναγαλλιάζει ο νους σου.

Στη ΛΕΥΤΕΡΙΑ και στην ΤΙΜΗ να ζήσεις τη ζωή σου».

Ο Θωμάς Βενάκης είναι προικισμένος με μια καταπληκτική φωνή, που, σαν την ακούς, σου ξυπνά συναισθήματα και βιώματα. Η ερμηνεία του ζωντανεύει το νόημα των στίχων, σε ταξιδεύει μαγικά σε άλλες εποχές, σε συγκινεί βαθιά. Το χάρισμά του αυτό εμπλουτίστηκε από τη μεγάλη του αγάπη για τα τραγούδια της ντοπιολαλιάς μας. Έμαθε σπάνια ριζίτικα τραγούδια από τον πατέρα του, το Βενοσήφη, έμαθε κι άλλα γυρίζοντας τα χωριά, τα βουνά και τα φαράγγια της δυτικής Κρήτης. Τα έχει καταγράψει στο νου και την καρδιά του. Πρόκειται για πολύτιμο υλικό, που, όπως μου εκμυστηρεύτηκε, θέλει να το εκδώσει για να μη χαθεί. Ακόμη, έχει μια μοναδική ικανότητα να διηγείται παραμύθια στη γνήσια κρητική διάλεκτο, που επίσης σκέφτεται να εκδώσει. 

Η βιβλική του μορφή, με την πλούσια γενειάδα και τα μακριά σγουρά μαλλιά, του προσδίδει μια ιδιαίτερη, αρχέγονη θωριά, που ίσως προκαλεί μια επιφυλακτικότητα αρχικά. Όμως, η εσωτερική του ομορφιά και καλοσύνη εκπλήσσουν όποιον τον γνωρίσει καλύτερα. Η καλοσειράδα του, η φιλοξενία και η ευγένειά του δε συναντώνται συχνά στις μέρες μας. Τον επισκέφτηκα στο παλιό πετρόχτιστο αρχοντικό του στο Ζουρίδι μαζί με τον κοινό μας φίλο και πρόεδρο της χορευτικής συντροφιάς Κρητών Δράσεις Μαρίνο Τσουκνάκη. Μας εντυπωσίασε με το αγνό φαγητό, το ζυμωτό του ψωμί, το καλό κρασί και μας σκλάβωσε με την φιλοξενία του.

Σε αρκετές περιστάσεις ο Θωμάς Βενάκης έχει μοιραστεί το ταλέντο του συμμετέχοντας σε διάφορες εκδηλώσεις. Να θυμηθούμε ότι στη συναυλία προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη, πέρυσι στο Παγκρήτιο Στάδιο, ο Θωμάς ήταν η ευχάριστη έκπληξη ανάμεσα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες. Κυριολεκτικά, έκλεψε την παράσταση όταν ερμήνευσε δύο ριζίτικα τραγούδια και απέσπασε το ολόθερμο χειροκρότημα του κοινού. Επίσης, το Σεπτέμβρη στο θέατρο Ερωφίλη της Φορτέτζας, ο Θωμάς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκδήλωση «Αιγαιοπελαγίτικες γεύσεις και μουσικές», που οργάνωσαν ο σύλλογος Κρητών Δράσεις, ο Δήμος και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κούφης. Ως άριστος οικοδεσπότης, καλωσόρισε με το τραγούδι του τους φιλοξενούμενους νησιωτικούς συλλόγους, αλλά και παρουσίασε τραγούδια της Κρήτης, των νησιών και της Μ.Ασίας. Αν πληκτρολογήσετε το όνομά του στο διαδίκτυο, μπορείτε να θαυμάσετε τη σκηνική του παρουσία και να απολαύσετε τη λαλιά του. 

Άνθρωποι σαν το Θωμά Βενάκη σπανίζουν στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης και του καταναλωτισμού. Η προσωπική μου άποψη είναι πως η πολιτεία θα έπρεπε να τον αξιοποιήσει, ώστε να μεταλαμπαδεύσει τις πολύτιμες γνώσεις και την εμπειρία του στους νέους μας, που, δυστυχώς, παρασύρονται από τον καταστροφικό δυτικό τρόπο ζωής. 

Κλείνοντας, θα αναφέρω τη μαντινάδα που του αφιέρωσε η γνωστή στιχουργός Στέλλα Αλεξάκη στην εκπομπή του Γιώργου Βιτώρου με καλεσμένο τον Θωμά, το Μάρτιο 2007:

«Γονάτισα και από τη γης τα μάτια δε σηκώνω

με ευλάβεια θρησκευτική τον αποκαμαρώνω».

Στην ίδια εκπομπή, ένας άγνωστος Χανιώτης σχολίασε:

«Ωσάν του Δία τη μορφή μοιάζει του καλεσμένου,

θυμίζει αρχαιότητα και χρόνω δοξασμένω.

Έτσι τον φανταζόμουνα παιδάκι στο σχολείο,

πράο, σοφό, μειλίχιο, με θείο μεγαλείο.

Καταπληκτική έκπληξη, Μπράβο!»

Κι εγώ θα πω:

«Θρύλους και θύμησες παλιές μπορεί να μας ξυπνήσει

με τη φωνή του ο Θωμάς κάθε που τραγουδήσει».

* Ο Γιώργης Σηφάκης (Σιμισακογιώργης) είναι Στιχουργός-Παραγωγός ραδιοφώνου 

=============================================================================================================================

Από την εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ

Ο άγνωστος τραγουδιστής που συγκλόνισε με τα ριζίτικα

Στον απόηχο της συναυλίας για τον Μίκη Θεοδωράκη

 


Η φωνή του αρχαγγελική, η ερμηνεία του ισοδυναμούσε με ολόκληρη ορχήστρα και γέμισε με αρχέγονη μουσική τις καρδιές των ανθρώπων που τον παρακολούθησαν και ολόκληρο το Παγκρήτιο Στάδιο.

Την περασμένη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου παρακολουθήσαμε στην πόλη μας την τιμητική συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη που διοργάνωσε ο Εργοτέλης.
Στη συναυλία αυτή συμμετείχαν και τραγούδησαν τραγούδια του οι εκλεκτοί καλλιτέχνες Γλυκερία, Δημήτρης Μπάσης, Σοφία Παπάζογλου, Κατερίνα Παπουτσάκη, Παναγιώτης Πετράκης.
Όσοι όμως παρακολούθησαν τη συναυλία έζησαν μια μοναδική έκπληξη. Στην έναρξη της συναυλίας τραγούδησε ένας άγνωστος τραγουδιστής δύο ριζίτικα τραγούδια το “Σε ψηλό βουνό σε ριζιμιό χαράκι” και το “πότε θα κάμει ξαστεριά”.
Η φωνή του αρχαγγελική, η ερμηνεία του ισοδυναμούσε με ολόκληρη ορχήστρα και γέμισε με αρχέγονη μουσική τις καρδιές των ανθρώπων που τον παρακολούθησαν και ολόκληρο το Παγκρήτιο Στάδιο. Το πρόσωπό του θύμιζε αρχαιοελληνική μορφή.
Η συγκίνηση και ανταπόκριση του κόσμου από την ερμηνεία του ενθουσιώδης, μοναδική.
“Ποιος είνʼ απού τραγούδησε και μάγεψε τον κόσμο;”.
O άγνωστος τραγουδιστής πληροφορηθήκαμε, ονομάζεται Θωμάς Βενάκης από το χωριό Ζουρίδι Ρεθύμνης, εκπαιδευτικός.
Να τον συγχαρούμε θερμά. Να συγχαρούμε και αυτούς που είχαν την ιδέα της συμμετοχής του στη συναυλία. Να ευχηθούμε να ζούμε συχνά τέτοιες σπάνιες εκπλήξεις με το Θωμά Βενάκη. 

=============================================================================================================================

 

Από την σελίδα ΑΝΩΓΗ

Ο άγνωστος τραγουδιστής – ο καθηγητής Θωμάς Βενάκης που δίδαξε στο Λύκειο Ανωγείων τη δεκαετία του ΄80- συγκλόνισε με τα ριζίτικα στη συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη

 

H φωνή του αρχαγγελική, η ερμηνεία του ισοδυναμούσε με ολόκληρη ορχήστρα και γέμισε με αρχέγονη μουσική τις καρδιές των ανθρώπων που τον παρακολούθησαν και ολόκληρο το Παγκρήτιο Στάδιο.

Την περασμένη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου παρακολουθήσαμε στην πόλη μας την τιμητική συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη που διοργάνωσε ο Εργοτέλης.

Στη συναυλία αυτή συμμετείχαν και τραγούδησαν τραγούδια του οι εκλεκτοί καλλιτέχνες Γλυκερία, Δημήτρης Μπάσης, Σοφία Παπάζογλου, Κατερίνα Παπουτσάκη, Παναγιώτης Πετράκης.

Όσοι όμως παρακολούθησαν τη συναυλία έζησαν μια μοναδική έκπληξη. Στην έναρξη της συναυλίας τραγούδησε ένας άγνωστος τραγουδιστής δύο ριζίτικα τραγούδια το “Σε ψηλό βουνό σε ριζιμιό χαράκι” και το “πότε θα κάμει ξαστεριά”.

Η φωνή του αρχαγγελική, η ερμηνεία του ισοδυναμούσε με ολόκληρη ορχήστρα και γέμισε με αρχέγονη μουσική τις καρδιές των ανθρώπων που τον παρακολούθησαν και ολόκληρο το Παγκρήτιο Στάδιο. Το πρόσωπό του θύμιζε αρχαιοελληνική μορφή.

Η συγκίνηση και ανταπόκριση του κόσμου από την ερμηνεία του ενθουσιώδης, μοναδική.

“Ποιος είν’ απού τραγούδησε και μάγεψε τον κόσμο;”.

O άγνωστος τραγουδιστής πληροφορηθήκαμε, ονομάζεται Θωμάς Βενάκης από το χωριό Ζουρίδι Ρεθύμνης, εκπαιδευτικός.

Να τον συγχαρούμε θερμά. Να συγχαρούμε και αυτούς που είχαν την ιδέα της συμμετοχής του στη συναυλία. Να ευχηθούμε να ζούμε συχνά τέτοιες σπάνιες εκπλήξεις με το Θωμά Βενάκη.

«ΠΑΤΡΙΣ –ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ»

** ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Το ταλέντο του Θωμά Βενάκη ήταν γνωστό εδώ και πολλά χρόνια στους Ανωγειανούς. Θυμάμαι ότι ως καθηγητής της Χημείας στη Β’ Λυκείου, τη μισή ώρα του μαθήματος την αφιέρωνε στο παραδοσιακό τραγούδι και στον ανωγειανό πηδηχτό. Η αλήθεια είναι, κάνοντας σήμερα τον απολογισμό, περισσότερα πράγματα θυμόμαστε από το μάθημα για την Παράδοση του τόπου μας, παρά από τις… χημικές ενώσεις.

Μπράβο Θωμά, τ΄ Ανώγεια πάντα σε θυμούνται και πάντα σε εκτιμούν.

 

ΦΑΣ

 

=============================================================================================================================

Δείτε περισσότερα δημοσιεύματα στους παρακάτω συνδέσμους:

Πατρίς   Ρέθεμνος   Ρεθεμνιώτικα Νέα   ΑΝΩΓΗ   Μετρονόμος

 

 

ΕκτύπωσηΗλεκτρονικό ταχυδρομείο